بررسی تاثیرات شکننده تحریم روسیه بر اقتصاد و معیشت جهان به‌ویژه کشورهای غربی، این حقیقت را بیش از پیش آشکار می‌کند که نظام تحریمی غرب به‌ویژه پس از ناکارآمدی آن در قبال ایران، توان اثرگذاری تعیین کننده بر کشورها را از دست داده است.

در صورتی که انتخابات زود هنگام برگزار شود جنجال‌های سیاسی اخیر، ماجرای نامه آمریکا در حمایت از احزاب اپوزیسیون، پرونده‌های فساد مالی سران اپوزیسیون و... همه به عمران‌خان کمک خواهند کرد تا بار دیگر قدرت را به دست بگیرد.

ماهیت اصلی برجام مبتنی بر «رفع تحریم های اقتصادی در قبال محدودسازی برنامه هسته‌ای ایران» است و هیچ ارتباطی به موضوعات منطقه‌ای و سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران که نفی هرگونه حضور و مداخله سیاسی و نظامی بیگانه در منطقه است، ندارد.

بررسی رویکردهای دو نشست پکن و لندن که هر دو با محوریت بحران افغانستان برگزار شد به خوبی نشان می‌دهد ملت افغانستان و حکومت مستقر در آن کشور برای حل مسائل خود می‌توانند از همکاری کشورهای همسایه خود بهره ببرند اما هرگز نمی‌توانند دوباره به غرب اعتماد کنند.

تحریم‌های جدید آمریکا در حالی صورت می‌گیرد که مروری بر عملکرد روزهای اخیر محافل سیاسی و رسانه‌ای غربی حکایت از سناریویی طراحی شده دارد که در صدد القاء نقش سپاه در به نتیجه نرسیدن مذاکرات و بی‌ثباتی در منطقه است.

جوزف بورل بدون هیچ اشاره‌ای به رفتارهای غیرسازنده طرف‌های آمریکایی در مذاکرات، ایران و روسیه را به مانع‌تراشی در روند مذاکرات متهم می‌کند، حال آنکه مهم‌ترین مانع رسیدن به توافق بدعهدی غرب و عدم تضمین برای پایبندی آمریکا به توافق احتمالی است.

تغییر وضعیت معنادار صهیونیست‌ها در مرحله اول پس از برگزاری رزمایش پیامبر اعظم 17 در میانه مذاکرات وین و سپس در پی حمله بی‌عیب و نقص سپاه به مقر موساد در اربیل رقم خورد و بار دیگر نشان داد که بهره‌گیری هوشمندانه و هم‌زمان ظرفیت‌های «دیپلماسی» و «میدان» تا چه حد می‌تواند دشمن را زمین‌گیر کند.

حمایت ایران از کشورهای مستقل و ایستادگی در برابر تحمیل اراده کشورهای فرامنطقه‌ای و هم‌پیمانان آنها به کشورهای مستقل امروز اثراتش را به روشنی نشان می‌دهد.

انگلیس باید متوجه این موضوع باشد که چنین ردایی بر قامت لندن گشاد است و نقشی که آنها در پی برداشتن آن هستند قطعا به این سادگی‌ها نیست و می‌تواند به باتلاقی بزرگ برایشان تبدیل شود.

ادعاهای مکنزی در حالی است که اسناد و شواهد نشان می‌دهد آمریکایی‌ها ماه‌ها قبل از خروجشان از افغانستان اقدام به اعزام نیروهای داعش از عراق و سوریه به این کشور کرده بودند تا زمینه‌ساز بحران‌های جدید در این کشور و منطقه باشند.