تماس تلفنی ترامپ و پوتین و اعلام توافق آتش‌بس در اوکراین، نشانه‌ای از تغییر در معادلات جهانی است. نزدیکی واشنگتن و مسکو می‌تواند بر روابط راهبردی ایران و روسیه تأثیر بگذارد، در حالی که آمریکا هم‌زمان با اعمال تحریم های جدید، حمله به یمن و تهدید نظامی ایران، فشارها بر تهران را افزایش است.

بعد از پنج روز نامۀ ترامپ بالاخره به ایران رسید. قاعدتاً نباید این نامه این‌قدر طول می‌کشید. البته بعید هم نیست که طرف ایرانی قبل از دریافت نامه قدری تأمل کرده باشد که اصلاً نامه را دریافت کند یا نه. حالا پرسش اصلی این است که آیا جمهوری اسلامی مذاکره خواهد کرد؟

واشنگتن در آستانه یک تصمیم تاریخی قرار دارد؛ یا باید به مسیر دیپلماسی بازگردد و ضمانت‌های لازم را ارائه دهد، یا با ادامه سیاست‌های شکست‌خورده، زمینه تشدید تنش‌ها را فراهم کند. ایران بارها تأکید کرده که بدون تضمین‌های عملی، مذاکره معنایی ندارد.

سیاست آمریکا در قبال ایران تغییر نکرده، بلکه تنها با لفاظی‌های جدید، در قالبی متفاوت عرضه شده است. اظهارات اخیر ترامپ نشان می‌دهد که کاخ سفید همچنان راهبرد فشار حداکثری را دنبال می‌کند، درحالی‌که تلاش دارد با طرح مجدد گزینه مذاکره، بازی دیپلماتیک جدیدی را آغاز کند.

وزارت خارجه آمریکا به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری ایران واکنش نشان داد.

مقامات آمریکایی ادعای کرده‌اند کشتی‌های ایرانی که به سمت ونزوئلا در حرکت بودند و آمریکا به کاراکاس و هاوانا فشار آورده بود تا از پهلوگیری آنها جلوگیری کند، تغییر مسیر داده‌اند.