آمریکا در طول هفت دهه اخیر، همواره با نقاب "حمایت از مردم ایران" در عمل سیاستی جز دشمنی و سلطه‌طلبی علیه ملت ایران دنبال نکرده است. از کودتای 28 مرداد 1332 تا جنگ ترکیبی 12 روزه در سال 1404، هدف مشترک واشنگتن چیزی جز تضعیف استقلال ایران و جلوگیری از الگو شدن آن برای دیگر ملت‌ها نبوده است.

حمله تروریستی امروز به دادگستری زاهدان، تنها یک اقدام کور نظامی نبود، بلکه حلقه‌ای از زنجیره جنگ ترکیبی علیه ایران است؛ جنگی با محوریت ناامن‌سازی، عملیات روانی، و تطهیر رسانه‌ای که با هدف برهم زدن انسجام داخلی و تضعیف اقتدار منطقه‌ای طراحی شده است.

حملات مکرر رژیم صهیونیستی به خاک سوریه، بخشی از پروژه‌ای گسترده برای مهار توان نظامی و استقلال سیاسی کشورهای منطقه است. ویرانی سوریه تنها پیامد یک بحران داخلی نیست، بلکه نتیجه طراحی راهبردی فرامنطقه‌ای برای تضعیف محور مقاومت در غرب آسیاست.

صالحی نوشت: «فروردین‌ماه سال‌جاری که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به آمریکا رفت، مدل مطلوب خود برای ایران را مدل «لیبی» معرفی کرد. در آن مقطع شاید تصور غالب این بود که مقصود او صرفا تعطیلی صنعت هسته‌ای و بار کشتی کردن تأسیسات، مشابه وضعیت لیبی در سال2003 است؛ درحالی‌که توطئه جنگ اخیر نشان داد هدف دشمن، محدود به موضوع هسته‌ای نیست.»

در شرایطی که جنایات آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه ملت ایران، موجی از بیداری و حمایت جهانی را برانگیخته است، رسانه‌های غربی با ادعای حمایت از حقوق بشر، پروژه‌ای هدفمند برای نجات تروریست‌ها و ضربه به انسجام ملی ایران به راه انداخته‌اند؛ روایتی فریبکارانه برای تطهیر جنایتکاران.

برخلاف تصورات رایج، ورود مستقیم آمریکا به درگیری با ایران ممکن است چندان فاجعه‌بار نباشد. تحلیلگران معتقدند این سناریو فرصت طلایی برای تهران محسوب می‌شود تا پس از سال‌ها مقابله با جنگ ترکیبی پنهان واشنگتن، بتواند پاسخ مستقیم و قاطع دهد و توازن قدرت در منطقه را به سود خود تغییر دهد.

با ادامه تجاوزات رژیم صهیونیستی، خلیج فارس به نقطه‌ای راهبردی برای تغییر معادله جنگ تبدیل شده است؛ جایی که هرگونه تهدید علیه منافع ایران می‌تواند دامنه درگیری را از سطح منطقه‌ای به بحرانی جهانی ارتقاء دهد. این سناریو، اصلی‌ترین گزینه روی میز برای پایان یا تشدید جنگ تلقی می‌شود.

سوم خرداد فقط یک تاریخ نیست، یک تراز ایستادگی است. در روزگار جنگ‌های ترکیبی و فشارهای چندوجهی، بازخوانی فتح خرمشهر نه‌تنها ادای احترام به گذشته، بلکه نقشه‌راه آینده در حفظ استقلال و عزت ملی است.

رهبر معظم انقلاب گفتند: صِرف حضور در میدان نظامی و پیشرفت‌های خوب در این زمینه کافی نیست بلکه باید بر روی دل‌ها و فکرها و زبان‌ها و جهت‌گیری‌‎ها نیز کار مؤثر انجام داد.

مقابله‌ بی‌سابقه با جنگ ترکیبی دشمن بار دیگر نشان داد که این نظامِ مردم‌پایه قادر است مقابل پیچیده‌ترین فشارها، با اتکاء به دو ظرفیت اصلی خود یعنی «اقتدارِ ناشی از حمایت مردمی» و «انعطافِ هوشمند در برابر کنش‌گران درونِ نظام» از گردنه‌های سخت عبور کند و دشمنان را ناکام بگذارد.