مقام معظم رهبری در بیانات اخیر خود با تأکید دوباره بر ضرورت تقویت توان داخلی در حوزه‌های مختلف، خواستار هشیاری مسئولان در برابر دشمنان خارجی شدند و فرمودند: «مگر نمی‌گویید باید با دنیا مذاکره کرد، آیا نمی‌شود با عنصر داخلی مذاکره و اختلافات را حل کرد؟»

رژیم صهیونیستی بعد از ناکامی در جنگ 33 روزه علیه حزب‌الله لبنان و دو جنگ علیه مردم غزه، واژه جدیدی را با عنوان «پیروزی کافی» در دکترین نظامی خود خلق کرد که معنای آن تلاش برای دستیابی به حدی از پیروزی برای ایجاد موازنه است.

تحلیل شرایط فعلی آمریکا در ناتوانی برای استفاده محدود یا گسترده از نیروی نظامی نیاز به فهم و تجربه بالای سیاسی و نظامی ندارد و اوضاع کنونی آمریکا در داخل و خارج مرزهایش کاملا توخالی بودن این عملیات روانی گسترده را آشکار می‌سازد.

وزارت امور خارجه آمریکا در گزارشی درباره ایران مدعی شد که این کشور با پیشبرد کارزار فشار حداکثری علیه ایران به میزان 70 میلیارد دلار به درآمد نفتی ایران خسارت زده است.

وزیر خارجه دولت تروریست آمریکا گفت: ما قاسم سلیمانی را ترور کردیم و تمام‌ تلاش‌مان را در رقم‌ زدن پیامدهای خوب برای مردم عراق انجام داده‌ایم.

طی ماه‌های اخیر برخی کمبودهای سوال برانگیز مواد اولیه و گرانی‌های افسار گسیخته در حالی که کالا در کشور وجود دارد نیز موجب شد که فضای روانی ناشی از نتایج انتخابات آمریکا بر اقتصاد کشور تشدید شده و تاثیرگذاری مناسبات خارجی بر اقتصاد داخلی را به شکلی غیرواقعی به اذهان عمومی تحمیل کند.

«وندی شرمن» دیپلمات و مذاکره‌کننده ارشد تیم اوباما در مذاکرات هسته‌ای در قامت یک مشاور با تجربه توصیه‌هایی به تیم «بایدن ـ هریس» در خصوص ایران کرده که هرگونه تردیدی درباره تداوم راهبرد «فشار حداکثری» با رویکرد «اجماع‌سازی» را از بین می‌برد.

فلسفه «فشار حداکثری» ترامپ همان چیزی است که بایدن در «فشار هوشمند» دنبال می‌کند و آن تسلیم ایران به مذاکره مجدد و دادن امتیازات بیشتر (عقب‌نشینی از منافع ملی) است با این تفاوت که رفتار یکجانبه‌گرایانه ترامپ قدرت اجماع‌سازی علیه ایران را در فضای بین‌المللی از کاخ سفید سلب کرد اما سابقه دموکرات‌ها نشان می‌دهد که آنها این قدرت را دارند.

ابعاد توصیه شیفر به پمپئو این‌گونه است که چون ایران رویکردی میانجی‌گرانه دارد و خواهان درگیری در قفقاز نیست و از سویی همزمان مناسبات خوبی با طرفین درگیری دارد، باید شرایط را به یک بازی باخت ـ باخت برای تهران تغییر داد به گونه‌ای که اولا توان میانجی‌گری نداشته باشد و ثانیا با هر اقدام یا اعلام موضعی، دست کم یکی از دو حوزه تحت نفوذ خود را از دست بدهد.

در فرآیند جنگ ادراکی، یکی از مهمترین استفاده‌هایی که اتاق فکرهای دشمن از هشتگ‌ها می‌کنند، ریل‌گذاری برای تحریف واقعیت است تا از این رهگذر بتوانند اولا یک تصویر موهوم و فانتزی از خارج ایران نشان داده و ثانیا با «پمپاژ حسرت»، ملت را از داشته‌هایش غافل و مبهوت آن تصاویر موهوم کنند.