سخنگوی وزارت امور خارجه نوشت: تعارض شرم‌آوری است که سخنگویان رسمی و مسئولان عالی‌رتبه دولتی که با اِعلام و اِعمال سیاست «فشار حداکثری» و «تحریم‌های ویرانگر و خردکننده»، می‌خواستند مردم ایران را به زانو درآورند، امروز سخن از «غمخواری» و «هواداری» مردم ایران می‌گویند!

رئیس جمهور با تأکید بر اینکه «تضمین‌های غرب باید برای جمهوری اسلامی اطمینان‌بخش باشد»، گفت: شما باید به جمهوری اسلامی حق بدهید که تضمین بخواهد، چون با کشور یا کشورهایی طرف نیست که به پیمان‌شان عمل کرده باشند، بلکه با آمریکایی طرف هستیم که نقض پیمان کرده و خود به آن اقرار می کند.

وزیر خارجه روسیه گفت: اکنون آمریکایی‌ها دنبال این هستند که یک طرح متفاوت را در یک توافق جدید بگنجانند در حالی که ایرانی ها بر مفاد توافق حاصل شده در سال 2015 تأکید دارند.

لحن آمرانه دولت بایدن خطاب به ایران و اعمال تحریم‌های جدید علیه کشورمان، عملا تداوم سیاست فشار حداکثری و رفتارهای ترامپ است که با شعارهای انتخاباتی رئیس جمهور متزلزل آمریکا تناسبی ندارد.

گرچه واشینگتن ایران را متهم به درخواست‌های فرابرجامی می‌کند اما واقعیت این است که دولت ضعیف بایدن توانایی برچیدن مین‌های کاشته شده از سوی ترامپ برای جلوگیری از بازگشت آمریکا به برجام را ندارد و از این رو تلاش می‌کند تا توافقی یک‌طرفه را به ایران تحمیل کند.

گرچه هیچ‌یک از مقامات طرفین مذاکرات تاکنون به ماهیت اختلاف‌های موجود که رفع آن نیازمند اخذ تصمیم‌های سیاسی است اشاره نکرده‌اند اما ارزیابی واکنش‌های غیر مستقیم ارائه شده از سوی طرفین نشان می‌دهد که تصمیمات سیاسی تفاوت معناداری با رویکردهای قبلی نداشته و همچنان پیچیدگی‌های قبلی بر فضای مذاکرات حاکم خواهد بود.

جلسه امروز رهبر انقلاب با کارآفرینان و تولیدکنندگان واجد این پیام روشن و راهبردی بود که در شرایط فعلی که به تعبیر ایشان کشور در جنگ اقتصادی همه‌جانبه با دشمنان کینه‌توز و خبیث روبرو می‌باشد، سنگر تولید و اقتصاد کشور برای دفاع مقدس زنده است.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا به شکست کمپین فشار حداکثری علیه ایران اذعان کرد.

بایدن همزمان با ادعای مذاکره، همان سیاست فشار حداکثری ترامپ را اجرا می‌کند با این تفاوت که ترامپ با خروج از برجام این رفتارها را توجیه می‌کرد و بایدن با ادعای جبران خسارت‌های خروج ترامپ از برجام این رویه را ادامه می‌دهد.

غرب با «روایت‌گری تحریف‌شده» بر آن است تا ایران را در صورت شکست مذاکرات، «مقصر اصلی» و در صورت حصول توافق، «بازنده اصلی» معرفی نموده و در هر دو صورت ضمن دوقطبی‌سازی جامعه موجبات شکاف میان مردم و حاکمیت را رقم بزند.