در شرایط پساجنگ، سینما می‌تواند روایتی انسانی، فرهنگی و صلح‌جویانه از جامعه ایرانی را بازتاب دهد. دیپلماسی اسکار نه صرفاً رقابتی سینمایی، بلکه بخشی از راهبرد فرهنگی برای احیای حضور ایران در عرصه جهانی است؛ حضوری که نیازمند حمایت نظام‌مند از فیلم‌سازان، توجه به ترجمان جهانی روایت‌های بومی، و پیوند هوشمندانه هنر و سیاست خارجی کشور است.