با خروج غیر قانونی آمریکا از برجام، تنها محور قابل گفتگو میان ایران و آمریکا به عنوان کشور عضو 1+5 موضوعیت خود را از دست داده است.

ضربات متعدد و مهلک آمریکا و اروپا به برجام که همچنان نیز ادامه دارد اعتبار این توافق بین‌المللی را کاملا مخدوش کرده و جز پوسته‌ی از آن باقی نگذاشته است.

واقعیت جاری در پشت میز مذاکرات، برخلاف جریان خبری ایجاد شده از تداوم رویکرد زیاده‌خواهانه تروئیکای اروپائی و پافشاری بر درخواست‌های فرابرجامی خبر می‌داد.

تروئیکای اروپایی در ادامه اقدامات خود پس از نشست هفته قبل، تلاش بسیاری را برای تغییر ریل مذاکرات انجام داده‌اند تا از این رهگذر سه هدف «امتیازگیری از چین و روسیه»، «امتیازگیری از ایران» و «امتیازگیری از اتحادیه اروپا» را برآورده سازند.

تروئیکای اروپایی در ادامه اقدامات خود پس از نشست هفته قبل، تلاش بسیاری را برای تغییر ریل مذاکرات انجام داده‌اند تا از این رهگذر سه هدف «امتیازگیری از چین و روسیه»، «امتیازگیری از ایران» و «امتیازگیری از اتحادیه اروپا» را برآورده سازند.

مهارت و اشراف تیم مذاکره‌کننده جمهوری اسلامی که متن‌های پیشنهادی ارائه شده را به صورت کاملا دقیق با استناد به توافق برجام تدوین نموده‌اند، عملا امکان بهانه‌گیری طرف غربی نسبت به خارج بودن متن‌های جدید از اصول مورد توافق را از آنان سلب نموده است.

میز مذاکره در صورتی می‌تواند مسیری برای عبور از بن‌بست ایجاد شده از سوی آمریکا باشد که این کشور و شرکای اروپایی‌اش به رسمیت شناختن حقوق قانونی مردم ایران را جایگزین لجاجت و زورگویی برای تحمیل خواسته‌های سیاسی خود نمایند.

طرف‌های غربی با تمرکز بر کلیدواژه تاثیرگذاری انتخابات ریاست جمهوری ایران بر شکل‌گیری بن‌بست موجود، تلاش می‌کنند تا شرایط فعلی را به مسائل داخلی ایران مربوط کنند در حالی که انتخابات 1400 در ایران یک مسئله کاملا داخلی بوده و نتیجه آن هر چه باشد در راهبرد موجود و شیوه پیگیری قانون مجلس تغییری ایجاد نمی‌کند.

امروز و با روشن شدن موفقیت ایران در عقب زدن طرف‌های غربی از مواضع غیر اصولی و زیاده‌خواهانه‌شان، بیش از هر زمان دیگری ظرفیت‌های قابل توجهی که قانون مجلس شورای اسلامی در اختیار دستگاه دیپلماسی قرار داده مشخص شده است.

کشورهایی که به دنبال میانجی‌گری هستند باید به این امر توجه داشته باشند که طرف نقض کننده برجام غربی‌ها بوده‌اند لذا اگر وساطتشان دستوری نیست و وجدان حقوقی بر آن حاکم است، به جای درخواست برای کوتاه آمدن ایران از حقوق و مطالباتش، باید تغییر رفتار کشورهای غربی را پیگیر باشند.