افزایش پیاپی خودکشی در میان افسران و نظامیان ارتش صهیونیستی، تنها یک بحران روانی نیست؛ بلکه یکی از نخستین نمودهای فروپاشی اخلاقی و روانی جنایتکارانی است که سال‌ها بی‌رحمانه کودکان و غیرنظامیان را به خاک و خون کشیده‌اند. این عوارض تازه آغاز ماجراست.

جنگ 12 روزه ایران و رژیم صهیونیستی، نه‌تنها یک تقابل نظامی بلکه زلزله‌ای درونی برای ساختار امنیتی و روانی اسرائیل بود؛ جایی که پناهگاه‌ها به زندان و نارضایتی به آشوب اجتماعی تبدیل شد، و شکست ساختاری در سطوح مختلف، خود را بی‌پرده نشان داد.

جنگ 12 روزه، معادلات راهبردی جدیدی را میان ایران و رژیم صهیونیستی حاکم کرد که می‌تواند موازنه جدیدی را رقم بزند. آنچه در این نبرد فراتر از موشک‌ها و پدافندها تعیین‌کننده شد، تاب‌آوری اجتماعی بود؛ ظرفیتی که اسرائیل در فقدان آن فرو ریخت و ایران با اتکا بر آن به ابتکار عمل راهبردی رسید.