همان‌طور که پیش‌تر هم در خلال یادداشت‌هایم آورده‌ام، ایران در دوره جدید رایزنی‌های ایران و امریکا بر خلاف دوره برجام که یک اشتباه تاکتیکی داشتیم به دلایل عارضی و ذاتی هوشمندانه‌تر رفتار کرده و یک استراتژی چند سطحی برای رایزنی‌ها حول مذاکرات در زمینه برنامه هسته‌ای‌اش طراحی کرده است.

چهارمین دور مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا در مسقط بدون دستیابی به توافق به پایان رسید. دور پنجم این ماراتن دیپلماتیک احتمالاً هفته آینده مجدد پیگیری شود.

در گذر از تحریم‌های بین‌المللی و از منظر اقتصاد سیاسی، بازنگری در روابط اقتصادی و تجارت خارجی کشور ضرورتی انکارناپذیر است. این روابط را می‌توان در قالب «چهارضلعی اقتصادی بین‌المللی ایران» تحلیل کرد: روسیه، غرب، کشورهای عربی به‌ویژه عربستان، و در نهایت هند و چین.

نام "ران درمر"، وزیر امور راهبردی رژیم صهیونیستی، این روزها در صدر محافل سیاسی و رسانه‌ای منطقه قرار گرفته است. او که به "سایه نتانیاهو" و "مغز منفصل" نخست‌وزیر اسرائیل شهرت یافته، با نبوغ سیاسی خود وزارتخانه‌ای کم‌اهمیت را به یکی از مراکز تصمیم‌گیری کلیدی دولت تبدیل کرده است.

وزیر خارجه ایران در دیدار با همتای هندی، تحریم‌ها را مانع اصلی در گسترش روابط اقتصادی میان تهران و دهلی‌نو دانست. در این دیدار، وزیر خارجه هند نیز با اشاره به تنش‌های اخیر در کشمیر، خواستار درک منطقه‌ای نسبت به شرایط امنیتی هند شد.

استیو ویتکاف، نماینده دولت ترامپ در خاورمیانه، در نشستی پشت درهای بسته به شورای امنیت سازمان ملل درباره تحولات جنگ غزه و مذاکرات هسته‌ای با ایران گزارش می‌دهد؛ تمرکز اصلی او بر بحران غزه است، اما ایران نیز بخشی از دستور کار این جلسه محرمانه خواهد بود.

روادید توریستی ایران برای آمریکایی‌ها از 90 به 45 روز کاهش یافت. دفتر حفاظت منافع ایران در واشنگتن این تغییر را از اول مه 2025 اعلام کرد.

وزیر امور خارجه فرانسه با تأکید بر ضرورت گنجاندن موضوعات موشکی و منطقه‌ای در توافق احتمالی با ایران، هشدار داد که هرگونه راه‌حل نظامی برای حل این بحران غیرقابل‌قبول است و هزینه‌های سنگینی در پی خواهد داشت.