گزاره‌های قابل توجهی در خصوص شرایط سیاسی حاکم بر مذاکرات وین وجود دارد که بازخوانی آن می‌تواند در دست‌یابی به تحلیلی واقعی‌تر از آینده مذاکرات و شباهت‌ها و تفاوت‌های آن با مذاکرات قبلی که منجر به توافق‌نامه برجام شد کمک شایان توجهی نماید.

در فایل صوتی منتشر شده از وزیر خارجه به این سوال پاسخی داده نمی‌شود که اگر در سیاست‌ خارجی کشور «میدان» اولویت داشته، عامل آن چه بوده است؟ آیا این اولویت‌بخشی به «میدان» خطا بوده؟ آیا به اختیار بوده یا از سر اجبار؟ آیا تحت تاثیر القائات عناصر میدان بوده یا واقعیت‌های منطقه مجموعه نظام را به این جمع‌بندی رسانده است؟ و...

تغییر رویکرد سعودی را باید فارغ از کلیشه‌های رایج و بر پایه «محاسبه سود و هزینه» تحلیل کرد و نباید آن را تنها و فقط معلول تغییر ادعایی رویکرد دولت بایدن در قبال ایران و برجام دانست، زیرا ریاض در اوج مذاکرات برجام در دولت اوباما نیز به صورت علنی و غیر علنی تلاش زیادی برای جلوگیری از توافق می‌کرد و حتی بعد از برجام نیز حاضر به تغییر این رویکرد نشد.

مقامات و مسئولین دولت بایدن که به صورت مکرر بر شکست سیاست فشار حداکثری ترامپ تاکید می‌کنند با زبان دیگر و شیوه‌های خدعه‌آمیز عملی تلاش دارند که با دست‌یابی به متن توافق از قبل تمهید شده‌ای که بر اساس آن همه طرف‌های برجامی، سازگاری اعمال تحریم‌های به اصطلاح فلج کننده از سوی آمریکا را با برجام شناسایی و تایید می‌نمایند از دستاورد فشار حداکثری ترامپ یک پیروزی به زعم خود بزرگتر بسازند.

اقداماتی چون تبریک رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران به تیم بسکتبال شهرداری گرگان با توهم امکان تحمیق شهروند ایرانی صورت می‌پذیرد تا شاید امکانی هر چند ضعیف برای بازگرداندن نظر مردم ایران نسبت به کشوری عهدشکن و غیرقابل اعتماد چون آمریکا ایجاد کند.

محور عبری ـ آمریکایی سعی دارد هم‌زمان با «مذاکرات » در وین چماق تروریستی خود را بالا گرفته و با تاکتیک «دیپلماسی اجبار» ایران را مجبور به پذیرش مطالبات زیاده‌خواهانه خود کند و از سوی دیگر این‌گونه القا کند که دولت بایدن مسیر گذشته (دولت ترامپ) را تغییر داده و حاضر نیست در قبال ایران با کابینه نتانیاهو همراهی داشته باشد.

اگر دولت آمریکا به صورت واقعی به راهبرد پایبندی در برابر پایبندی چنانکه سخنگوی وزارت خارجه این کشور عنوان نموده، اعتقاد دارد باید بدون فوت وقت در این مسیر گام برداشته و با جبران اقدامات غیر قانونی گذشته بستر فعال شدن مجدد اصل پایبندی در برابر پایبندی را فراهم کند.

پیونگ‌یانگ دریافته است که آمریکا تنها زبان زور را متوجه می‌شود و واشنگتن به هیچ تعهدی پایبند نیست، چنانچه حتی دیدار ترامپ و کیم جونگ اون نیز زمینه‌ساز تعهدپذیری واشنگتن نشد، لذا اقدام موشکی اخیر کره شمالی را می‌توان هشداری به بایدن دانست که در صورت استمرار رویه گذشته با واکنشی تند مواجه خواهد شد.

دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان به ابراز نگرانی جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در خصوص امضاء سند راهبردی همکاری ایران و چین واکنش نشان داد.

سیاست اعلامی بایدن در موضوع یمن به شدت یادآور موضع اوباما در سال 2015 است. رئیس‌جمهور دموکرات آمریکا در آغاز این بحران و برای توجیه حمایت خود از ائتلاف سعودی گفته بود؛ آمریکا در حفاظت از مرزهای عربستان در مقابل انصارالله ذی‌نفع است.