باور اشتباه به گرفتن تلخی زهر جدایی با جشن طلاق آن‌طور که گفته می‌شود، ریشه و پیدایش این مراسم در ابتدا از آمریکا بوده است و آن‌ها بر این باورند که این جشن، زهر جدایی و تلخی‌اش را می‌گیرد و تحمل رنج زندگی پس از طلاق را می‌کاهد. از منظر روان‌شناسی، این باور کاملا اشتباه و غلط است و متاسفانه این رفتار غلط مانند بعضی از رفتارهای اشتباه دیگر، وارد کشور و فرهنگ ما شده است.

نگاهی به آمارهای بالا نشان می‌دهد، متأسفانه حتی بعد از طرح جوانی جمعیت و آن همه پروپاگاندای رسانه‌ای حول آن و شق‌القمری که مسئولان و نمایندگان مجلس ادعایش را داشتند، تعداد موالید در ٩ ماهه ابتدای سال ١4٠١ و بعد از اجرایی شدن این طرح، از دو سال قبل و قبل‌تر از آن بیشتر که نشد، به طرز معناداری پایین‌تر هم آمده است تا شکست طرح و سیاست جوانی جمعیت را گوشزد کند.

رئیس قوه قضاییه گفت: فرهنگ تعیین مهریه را از طرق مختلف و با شیوه‌های گوناگون از جمله آموزش همگانی به افراد و کمک‌های فکری به آنها به صورت منطقی و عاقلانه در جامعه نهادینه کنیم و بدین ترتیب هر ساله از آمار زندانیان و محکومان مهریه بکاهیم.

استاد دانشگاه گفت: پژوهش‌های زیادی در خصوص تحدید مرزها در جهان صورت گرفته و حتی سازمان بهداشت جهانی مداخله دیگران در زندگی را عامل 40 درصد طلاق‌ها معرفی کرده است.

با تحقق یکی از شروط دوازده‌گانه و اثبات آن در دادگاه، زن می‌تواند با استفاده از وکالت ضمن عقد با مراجعه به دادگاه خانواده و طی تشریفات قانونی نسبت به اجرای طلاق اقدام کند.

حضانت و نگهداری، زندگی در محیطی امن، ملاقات با پدر و مادر، نفقه و حق آموزش و تربیت از جمله حقوق مهم کودکان بخصوص کودکان طلاق محسوب می‌شود و در قانون حمایت از خانواده بر آن تصریح شده است.

پژوهشگران جامعه‌شناسی با انجام یک تحقیق، دلایل افزایش طلاق‌های زودهنگام را بررسی کردند.

معاون ساماندهی امور جوانان گفت: متأسفانه در حال حاضر حتی اجاره نشینی هم برای جوانان تبدیل به آرزو شده و دیگر از خرید مسکن قطع امید کرده اند.

از جمله باورهای غلط اینست که پس از فوت پدر، حضانت فرزند به پدر بزرگ طفل می‌رسد و ایشان نسبت به مادر اولویت داردلیکن بر اساس ماده 43 از قانون حمایت خانواده مصوب سال 1391 به صراحت تکلیف این موضوع روشن شده و اولویت حضانت به مادر سپرده شده است

امروزه برداشت ما از خانواده عموما معطوف به خانواده کم جمعیت هسته ای است و این در حالی است که زمانی صحبت از این نوع خانواده شاید دیوانگی محسوب می شد. جوامع نتوانستند در مقابل تغییر از خانواده پرجمعیت گسترده به خانواده کم جمعیت هسته ای مقاومت کنند. آیا جامعه ایران می تواند در مقابل حرکت از خانواده کم جمعیت هسته ای به سوی فرد مقاومت کند؟