هفته پیش در یادداشتی متذکر شدم که ابعاد و اهمیت اتفاق رخ داده در دو ماهه اخیر ایران بسیار مهم و بزرگ است. شاید ما که در دل این رخداد هستیم هنوز متوجه اهمیت آن نشده‌ایم و برای این از تمثیلی استفاده کردم که تکرار نمی‌کنم تمثیلی که نشان می‌دهد عامل رفتار پس از آن که می‌فهمد چه اقدام مهمی را انجام داده خودش هم حیرت می‌کند.

احمد زیدآبادى نوشت: مسعود پزشکیان در جهت تحقق رویکرد "وفاق" خود حداکثر نرمش و انعطاف را در معرفی وزیران کابینهٔ خود به مجلس نشان داده و با توجه به وضعیت سیاسی خاص کشور، کار درستی هم کرده است.

رئیس مجلس شورای اسلامی پیش از به صدا درآوردن زنگ پایانی هشتمین جلسه بررسی صلاحیت وزیران پیشنهادی دولت چهاردهم در مجلس اعلام کرد جلسه بعدی صبح روز چهارشنبه - 31 مرداد- خواهد بود.

رئیس جمهور گفت: امیدوارم نمایندگان مجلس به ما کمک کنند و به همه وزرای پیشنهادی رای بدهد.

ابعاد درهم تنیده پاسخ ایران به ترور رئیس دفتر سیاسی حماس، از دیدگاه معاون پیشین عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه، مهمترین دلیل پیچیدگی این پاسخ است و گرچه هدف اسرائیل از این اقدام، کشیدن فرش از زیرپای آتش‌بس بود اما در نهایت راه‌حل سحرآمیزی برای تل‌آویو در این بحران وجود ندارد و عقل استراتژیک ایران بهترین تصمیم را درباره پاسخ به ترور اتخاذ خواهد کرد.

رئیس جمهور گفت: قدم اول در مسیری که ما برای دولت ترسیم کرده‌ایم، جلب رضایت مردم و تکریم ارباب رجوع در همه ادارات و دستگاه‌های اجرایی خواهد بود.

بررسی کابینه پیشنهادی رئیس جمهور در مجلس همیشه یک معنای سیاسی کلی دارد و یک دسته معانی سیاسی جزئی. مورد دوم شامل انبوهی از مثال‌ها حول و حوش رفتار مجلس یا دولت یا حامیان سیاسی این دو می‌شود.

نگرش‌هایی که آقای دکتر پزشکیان در دولت خود و در چینش وزرا لحاظ کرده است، شاید به زبان بی زبانی نگاه و خط مشی فکری دولت او هم هست.