مسائل اجتماعی معمولاً عوامل متعدد دارند و ابعاد مختلف دارند. اما معمولاً یک عامل، عامل مؤثرتری هست. در خصوص «کار کودکان» اولین عامل فقر است. این استراتژی بقا است که کودک را وارد کار می‌کند.

رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران: تا زمانی که به دنبال اجرای نظام چندلایه تامین اجتماعی نرویم و افراد را به موقع شناسایی نکنیم و متناسب با شرایط آنها را حمایت نکنیم،نمی‌توانیم امیدی به بهبود وضعیت کودکان کار داشته باشیم.

پروسه‌ای که در دهه‌ 70 شمسی با گران شدن زمین در متن شهرهای بزرگ آغاز شد، امروز به سلبِ کاملِ «حق سرپناه» از تهیدستان شهری و طبقه‌ی کارگر انجامیده است؛ «کالایی‌سازی سرپناه»، کارگران را به کلی از متن شهرها رانده است، حالا به نظر می‌رسد این کم‌درآمدها حتی در گتوهای حاشیه‌ی شهرها هم دیگر هیچ جایی ندارند!

لاکچری بودن به معنی مرفه بودن و زندگی با کیفیت نیست. بلکه به معنای کاربرد پول در ایجاد تمایز است.

سرطان فرهنگ سرمایه‌داری و فقر به نوعی تباه کننده عقلانیت و زیست انسانی بشر است چرا که در حقیقت انسان‌ها را تبدیل به کالایی قابل خرید و فروش می‌کند.

ورود یک مهمان ناخوانده مثل کرونا باعث شده تا شاهد کاهش تحرک اجتماعی با توجه به محدودیت‌های کرونایی و به تبع آن افزایش بیکاری و کاهش ارتباطات جهانی باشیم. برای وضعیت فعلی باید سیاست گذاری صحیحی اتخاذ شود

گرچه حاشیه‌نشینی معضلی است که از دوران پهلوی و توسعه نامتوازن آن سال‌ها به حکومت اسلامی به ارث رسیده اما برای درمان آن زمان کافی در اختیارمان بوده است. این معضل می‌تواند مانند چشم اسفندیار مانع تحقق دولت اسلامی گردد و درنتیجه روند حرکت انقلاب را تحت شعاع قرار دهد

بر اساس مطالعات انجام شده، در شهر اسلامی مدرن ما بیشتر با حاشیه‌نشینی اجتماعی پیشرفته روبرو هستیم در صورتی که در شهرهای اسلامی کلاسیک در سده‌های 8 تا 20 میلادی حاشیه‌نشینی جغرافیایی داشته‌ایم.

متاسفانه دولت‌ها عموما به دنبال فهم مسائل حاشیه‌نشینان نیستند و بیشتر علاقه دارند تا زودتر صورت مسئله‌ها را پاک کنند به همین دلیل بیشتر به دنبال سیاست‌گذاری در حوزه عمرانی و ساخت و ساز می‌روند تا تغییر سبک زندگی و ارتقای شهروندی حاشیه‌نشینان.