مصر تنها کشوری است که هم با غزه و هم اراضی اشغالی، مرز مشترک دارد و این موقعیت سبب شده قاهره همواره در معرض انتخاب‌های دشوار قرار بگیرد. مصر از سالها پیش روابط خود با حماس و رژیم اسرائیل را خارج از دو چارچوب «دوستی صمیمی» یا «دشمنیِ آشکار» تعریف و تنظیم کرده اما، شرایط منطقه سبب شده قاهره امروز فقط بین دو سناریوی «بد» و «بدتر» قدرت انتخاب داشته باشد. قاهره تا چه زمانی می‌تواند با «عدم انتخابِ» گزینه‌های روی میز، بین شرایط داخلی و موقعیت منطقه‌ای‌اش، تعادل ایجاد کند؟