حملات اخیر رژیم صهیونیستی علیه ایران و قطر و سکوت نسبی شورای امنیت، نیاز فوری به تصویب قطعنامه الزام‌آور فصل هفتم منشور ملل متحد را نشان می‌دهد. این بحران، ثبات منطقه‌ای و امنیت بین‌المللی را به شدت تهدید می‌کند.

وزرای خارجه ایران، چین و روسیه در نامه‌ای مشترک به دبیرکل سازمان ملل و رئیس شورای امنیت، تلاش سه کشور اروپایی برای فعال‌سازی مکانیسم اسنپ‌بک و بازگرداندن قطعنامه‌های لغوشده شورای امنیت علیه ایران را غیرقانونی و بی‌اثر خواندند.

سخنگوی وزارت امور خارجه ایران در واکنش به تحریم چهار قاضی دیوان بین‌المللی کیفری از سوی آمریکا، این اقدام را «همدستی با جنایات اسرائیل» و تهدیدی جدی برای صلح و امنیت جهانی دانست.

بهادری جهرمی نوشت: «حمایت از حقوق بشر، در فلسفه وجودی خود باید متکی به کرامت انسانی و قواعد عام‌الشمول حقوق بین‌الملل باشد، نه تابعی از مناسبات قدرت یا ملاحظات سیاسی دولت‌ها.»

رژیم صهیونیستی با تداوم حملات هوایی به خاک سوریه، نه‌تنها حاکمیت یک کشور مستقل را نقض می‌کند، بلکه اصل صلح‌سازی در منطقه را بی‌اعتبار می‌سازد. این رویکرد تهاجمی، نشانه‌ای از تداوم سیاست تجاوزکارانه‌ای است که با امنیت واقعی بیگانه است و باید قویاً محکوم شود.

سخنان صریح رهبر معظم انقلاب در مراسم چهاردهم خرداد، نه‌تنها واکنشی به زیاده خواهی های اخیر آمریکا بود بلکه تبیینی شفاف از راهبرد ایران در مذاکرات برمبنای «حق غنی‌سازی»، «استقلال ملی» و «دیپلماسی متکی بر عزت» تلقی می شود.

سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد گفت: رژیم صهیونیستی با سوءاستفاده از شرایط کنونی سوریه، اهداف سیاسی خود را دنبال کرده و به تخریب زیرساخت‌های این کشور ادامه می‌دهد. شورای امنیت باید اقدام قاطعانه‌ای برای مقابله با این تجاوزات انجام دهد.

بیش از یکصد نفر از کارکنان نهادهای مختلف اتحادیه اروپا برای اعتراض به جنایات رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان در غزه در بروکسل تجمع کردند.

ورای روایت‌‌های رسانه‌‌های غربی برای تقلیل عملیات تنبیهی ایران، واقعیت‌‌های غیرقابل انکاری در این میان وجود دارد. نمایش قدرت بازدارندگی تهران، وادار کردن رژیم صهیونیستی به توجه داشتن به خط قرمزهای ایران، افزایش محبوبیت تهران نزد افکار عمومی جهان اسلام، آشکار شدن وابستگی شدید اسرائیل به حمایت‌‌های غربی ها از جمله این واقعیت هاست.

نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در اِعمال حق ذاتی دفاع مشروع مصرح در ماده 51 منشور ملل متحد و در پاسخ به تجاوزات نظامی مکرر رژیم صهیونیستی و به شهادت رساندن مستشاران رسمی نظامی ایران که به دعوت دولت سوریه در این کشور مشغول فعالیت بودند و به ویژه حمله نظامی مورخ 13 فروردین ماه 1403 به اماکن دیپلماتیک کشورمان در دمشق، در تاریخ 26 فروردین 1403 مجموعه ای از حملات نظامی علیه پایگاه‌های نظامی این رژیم را به انجام رساندند.