نورنیوز ـ گروه بین‌الملل: رئیس جمهور فرانسه که برای حضور در نشست منطقه‌ای بغداد به عراق سفر کرده بود، در دیدار با مقامات عراقی و نیز سخنرانی‌اش در این نشست مدعی شد برای مبارزه با تروریسم و تحقق امنیت و شکوفایی اقتصاد در کنار عراق خواهد بود و نیروهایش حتی پس از خروج نیروهای آمریکایی نیز در این کشور باقی خواهند ماند.
حلقه تکمیلی این ادعای مکرون را می‌توان حضور او در الکاظمیه، کلیساهای موصل و... دانست که فضایی رسانه‌ای برای نمایش احترام او به ادیان و هم‌گرایی همگانی با ملت عراق ایجاد کرد.
ادعای حمایت امنیتی فرانسه از عراق از چند جهت قابل تامل است:
نخست؛ مکرون در حالی مدعی حمایت از امنیت عراق است که فرانسه با اعزام نیروهای اطلاعاتی و نظامی به سوریه عملا با آمریکا در حمایت از گروه‌های تروریستی همکاری کرده و با وجود گره خوردن امنیت عراق و سوریه به یکدیگر، مانع دعوت سوریه به نشست بغداد شد.
دوم؛ به اذعان مقامات و ملت عراق، بیشترین حمایت از عراق توسط ایران صورت گرفته و اگر نبود ایران اکنون داعش بر کل این کشور حاکم شده بود، حال آنکه فرانسه در ردیف اول تحریم کنندگان ایران قرار دارد که نتیجه آن قطعا پیامدهای اقتصادی برای عراق به همراه خواهد داشت.
سوم؛ فرانسه در جریان ترور فرماندهان ایرانی و عراقی مقاومت از سوی آمریکا، از محکومیت این جنایت بزرگ خودداری و حتی در کنار آمریکا برای انحلال حشد شعبی اقدام کرد تا مهمترین رکن مبارزه با تروریسم در عراق را حذف کند.
چهارم؛ ادعای حمایت اقتصادی فرانسه از بغداد در حالی است که بیش از یک سال از وعده‌ها و طرح‌های ادعایی مکرون برای بازسازی ویرانه‌های انفجار بندر بیروت می‌گذرد اما نه تنها کارکرد مثبتی نداشته بلکه به بحران سیاسی و اقتصادی لبنان دامن زده است.
پرونده لبنان به خوبی نشان میدهد که فرانسه مانند کشورهایی همچون آمریکا و انگلیس اراده‌ای برای کمک به حل مشکلات کشورهای دیگر ندارد و تنها به دنبال تحمیل خواسته‌های خود به آنهاست و نمی‌توان به آنها اعتماد داشت.
پنجم؛ نکته مهم دیگر کارنامه و سوابق امنیتی فرانسه است. مروری بر این سوابق نشان میدهد که این کشور نیز مانند سایر سلطه‌گران و استعمارگران نه تنها به دنبال امنیت سایر کشورها نبوده بلکه خود مخل امنیت و حتی عامل نسل‌کشی بوده که نمونه آن را می‌توان در نسل‌کشی روآندا و 20 سال اشغال‌گری در افغانستان مشاهده کرد.
تحولات هفته‌های اخیر افغانستان سندی بر ماهیت حقیقی کشورهای غربی از جمله فرانسه است که 20 سال به بهانه امنیت و اهدای دموکراسی و اقتصاد برتر افغانستان را اشغال کردند و امروز در حالی از این کشور فرار کرده‌اند که به گفته سازمان ملل میلیون‌ها نفر نیازمند کمک غذایی هستند و میلیون‌ها نفر نیز آواره شده‌اند و فجایعی همچون فرودگاه کابل و جنایات داعش، جان هزاران نفر را تهدید میکند.
بر این اساس؛ به صراحت می‌توان دریافت که ادعای مکرون مبنی بر حمایت اقتصادی و امنیتی از عراق، بیشتر یک بلوف است که در لوای آن اهداف دیگری همچون سلطه بر منابع نفت عراق، کسب درآمد‌های هنگفت از ویرانه‌های برجای مانده از تروریسم، بهره‌گیری از ظرفیت‌های عراق برای افزایش نفوذ در منطقه به ویژه با کم رنگ شدن حضور آمریکا، مقابله با توسعه روابط عراق با چین، روسیه و ایران و کم رنگ کردن اسلام‌ستیزی گسترده‌ای که در لوای قانون فرهنگی در فرانسه صورت می‌گیرد را دنبال میکند.
ابهام در صداقت گفتار و رفتار مکرون زمانی آشکارتر می‌شود که بدانیم طرح ادعایی فرانسه برای کمک اقتصادی و سیاسی به لبنان مشروط به خلع سلاح حزب‌الله، سازش با رژیم صهیونیستی و خودداری لبنان از روابط با کشورهای مستقلی همچون سوریه و ایران بوده است که عملا لبنان را به کشوری بی‌دفاع و وابسته به غرب مبدل می‌سازد.
بر این اساس بعید نیست که فرانسه در عراق نیز در پوشش حمایت امنیتی و اقتصادی موضوعاتی چون خلع سلاح مقاومت مردمی و سازمان حشد شعبی، محروم ساختن عراق از ظرفیت‌های همسایگان و... را پیگیری کند.