نورنیوز-گروه فرهنگی: تا چشم میدید شکوه و زیبایی بود و تا گوش میشنید آرامش و آشتی؛ پس چگونه میشد چیزی غیر از صلح و دوستی از اجرای فیلارمونیک ملی ارمنستان در تخت جمشید به حافظه سپرد.
صحنه حدود ۵۰ متر پایینتر از تختگاه آپادانا بنا شده بود، هنگامی که شب فرا رسید و پهنای دید به مهتاب شبانه و نورپردازی هنرمندانه بر فراز صحنه محدود شد، فرصت به رقص تماشایی آرشه هایی در پس زمینهای از دروازه ملل رسید.
همان دروازهای که ۲ هزار و ۵۰۰ سال پیش، ۲۳ ملت با فرهنگهای گوناگون، آرام و آراسته برای جشن روز نو و بیان پایبندی به صلح و آشتی جاری از آن گذر میکردند و گردمی آمدند.
نیمه شهریور ۱۴۰۴ نیز ارمنیها، هدیه به پارسه آورده بودند؛ هدیهای که به گفته سفیر جمهوری ارمنستان در ایران از جنسی متفاوت بود.
گریگور هاکوپیان گفت: هنگامی که به نقوش باشکوه تختجمشید مینگریم، جلوهای از حضور ارامنه نیز در آن هویداست؛ مقامات ارمنی با وقار و نجابتی خاص در ردیفهای نخست ایستاده و پیشکشهای خود را به پادشاه ایران تقدیم میکردند؛ امروز ما نیز با همان روحیه و با همان گرایش به احترام، در این مکان گرد آمدهایم، اما پیشکش امروز ما متفاوت است؛ پیشکش ما، شناسنامه تاریخ، استقلال، خلاقیت و هستی جاودان ماست.
او ادامه داد: این پیشکش، اجرای هنری آغازی بینظیر برای توسعه همکاریهای مشترک آینده است.
۱۱۰ نوازنده ارکستر فیلارمونیک ارمنستان هدیه هنری خود به مردم پارس را با سرود ملی ایران گشودند و یک هزار و ۵۰۰ تماشاچی ایستاده شنیدند که «سر زد از افق مهر خاوران ...»
این رویداد با چند سخنرانی کوتاه از استاندار فارس، سفیر ارمنستان در تهران، وزیر آموزش این کشور و وزیر علوم ایران ادامه یافت.
فصل مشترک همه سخنرانیها، صلح و آشتی برخاسته از زبان جهانی موسیقی بود.
چنانکه وزیر علوم ایران گفت: تمدنها نه با شمشیر که با فرهنگ و دانش ماندگار میشود و این زبانی است که امروز دنیا بیش از هر زمانی به آن نیاز دارد.
وزیر آموزش، دانش، فرهنگ و ورزش ارمنستان هم گفت: اجرای ارکستر فیلارمونیک ارمنستان در تختجمشید، بیانیهای در راستای ارزشهای جهانی، صلح، همکاری و همزیستی مسالمتآمیز میان ملتهاست؛ همچنین استاندار فارس گفت: هنر و موسیقی، دیپلماسی دلهاست که ملتها را فراتر از مرزها و اختلافها به یکدیگر پیوند میدهد.
همین بود که با پایان یافتن قطعههای ارمنی، مردم ایران یک دقیقه ممتد و جانانه هنرمندان ارمنستان را تشویق کردند.
موسیقی فاخر هنرمندان ارمنستانی، خوانی برای همدلی و یکصدایی مردم فارس هم شده بود؛ چنانکه حضور گسترده ارمنیها شیراز در این رویداد، زیست دوستانه همه فارسی ها را با وضوح مثالزدنی در قاب «اجرای ۱۵ شهریور ارکستر فیلارمونیک ارمنستان در تخت جمشید» جا داد.
گردهمآیی هنرمندان و فرهنگسرای نیز یکی دیگر از جلوههای حاشیهای این رویداد به یادماندنی بود؛ جایی که مجال دید و بازدیدهای برزمین مانده برای هنرمندان و لذت شنیدن موسیقی جدی در کنار هم، برای فرهنگوران ایرانی فراهم شده بود.
بسیاری از فعالان و دوستداران موسیقی در میان جمعیت دیده میشدند؛ از عبدالحسین مختاباد تا نوازندههای موسیقی کلاسیک به تماشای فیلارمونیک ملی ارمنستان آمده بودند.
هدیهای که با سرود ملی ایران باز شده بود با سرود حماسی «ای ایران» بسته شد و صدای سروده گلگلاب و نتهای خلق شده روح الله خالقی، از آرشه های فیلارمونیک ارمنستان برخاست؛ سرودی که هنوز پس از هشت دهه، شنیدن آن مردم ایران را از جای بلند میکند.
مخاطبان ایرانی این هدیه را هم بی سپاس نگذاشتند و با تشویقهای خود ارکستر سمفونیک ارمنستان را بدرقه کردند.
حالا مسئولان فرهنگی فارس از تداوم دوسویه تعاملات میگویند؛ شاید بار دیگر هنرمندان فارسی در ایروان بنوازند.
ایرنا