افتتاحیه امسال کن، تلفیقی از هیجان سینمایی، ابراز وجود سیاسی، اعتراض اجتماعی و احساسات انسانی بود. در حالی که ستارگان بر فرش قرمز درخشیدند، صداهایی از عمق دردهای بشری نیز در کاخ جشنواره طنین انداخت. جشنواره امسال، بیش از هر زمان، نشان داد که هنر، در مواجهه با آشوب جهان، سکوت نمی‌کند.

بمباران وحشیانه چادرهای آوارگان در شمال غزه، با بحران دارویی، گرسنگی و بی‌کفنی همراه شده است؛ سکوت غرب و نهادهای بین‌المللی به اسرائیل مجوز جنایت می‌دهد.

عباس عراقچی در واکنش به سخنان شب گذشته دونالد ترامپ، آن را «فریبکارانه» خواند و تأکید کرد که ایران عامل ناامنی منطقه نیست. وی از آمادگی ایران برای ادامه گفت‌وگو با آمریکا و اروپا خبر داد و از تلاش برای ایجاد تفاهم منطقه‌ای در مذاکرات هسته‌ای سخن گفت.

هم‌زمان با سفر ترامپ به منطقه، سرلشکر باقری هشدار صریحی به کشورهای همسایه داد و از آنان خواست از بی‌طرفی عبور کنند. در کنار این هشدار، سفر دیپلماتیک عراقچی به پایتخت‌های عربی نشان‌دهنده راهبرد دوگانه ایران برای مهار تهدیدات و پیشگیری از درگیری نظامی است.

سخنان روز گذشته ترامپ علیه ایران در اجلاس ریاض، نه تنها تکرار روایت‌های نخ‌نمای تحقیر و تهدید بود، بلکه نشان داد واشنگتن هنوز نتوانسته با واقعیت ایرانِ پس از انقلاب کنار بیاید؛ کشوری مستقل، مقاوم و تأثیرگذار که دیگر تابع معادلات سلطه‌محور نیست.