نورنیوز-گروه سیاسی: در مقطع فعلی شاهد هستیم که ترامپ سیگنال‌های مثبتی را ارسال می کند. وی قبل از پیروزی سخنان نسبتا مثبتی را ابراز داشت و فقط مخالف داشتن سلاح هسته‌ای توسط ایران است.
پس از پیروزی هم بجز یکی دو جمله منفی، بطور کلی رویکرد مثبتی را در پیش گرفته که نشان از تمایل وی برای رسیدن به یک تفاهم با مقامات ایران است.
موضع فعلی رئیس جمهور آمریکا آن طور که مطرح می‌کند کنترل و نظارت شدید بر فعالیت هسته‌ای ایران به منظور عدم امکان دستیابی به سلاح هسته‌ای است.
جای شکی نیست که اولا مقامات کشور شایسته است که از این تمایلات استقبال کنند و اشتباه قبلی را تکرار ننمایند. ثانیا با توجه به تجربه برجام طرف ایرانی در قدم اول می‌بایست اجماع ملی را برای این گفتگو فراهم نماید و برای اولین بار تصمیم بگیرد و اراده کند که منافع ملی را بر سودجویی و فرصت‌طلبی افراد و گروه‌ها برای رسیدن به شهرت و سواستفاده‌‌های شخصی و جناحی اولویت دهد. همچنین ضرورت دارد که از برجام درس گرفته و هر گونه توافق را با دو هدف اصلی به انجام برساند.
اولین هدف خروج ایران از وضعیت فعلی و شرایط امنیتی و اضطراری باشد که غرب برای ایران بوجود آورده است، (البته طیفی از صاحبان قدرت هم همین مسیر امنیتی بودن ایران را دنبال کرده و با غربی‌ها همراه هستند).
دومین هدف نیل به رفع تحریم‌ها باشد.
بدیهی‌است چنانچه ایران نتواند از مواهب توافق بهره‌مند شود و تحریم‌ها به هر بهانه‌ای ادامه یابد، تامین منافع ملی و قرار گرفتن کشور در مسیر توسعه و پیشرفت اتفاق نخواهد افتاد. در هر حال خروج ترامپ از برجام اجازه نداد که شرایط عادی نصیب کشور شود و ایران از مواهب این توافق بهره‌مند گردد.
با روی کار آمدن بایدن و بخصوص پس از بحران اکراین فرصت ذی‌قیمت دیگری فراهم شد تا توافق برجام ادامه یابد، اما با مواضع غیر اصولی و بی‌خردانه تندروها و تحلیل‌های غلطی که احتمالا القای بیگانگان در آن موثر بود، این فرصت طلایی از دست رفت و وضعیت بسیار سخت و شرایط نگران کننده فعلی به وجود آمد.
بدیهی است اگر منافع ملی مورد توجه قرار می‌گرفت و برجام ادامه پیدا می‌کرد، در چند ماه آینده با فرا رسیدن غروب هسته‌ای، ایران از خسارت‌ها و شر بی‌پایان محدودیت‌های تحمیلی رهایی می‌یافت.
*کارشناس جامعه شناسی
آرمان امروز