نورنیوز-گروه سیاسی: شهرام دبیری معاون پارلمانی رئیس‌جمهور اعلام کرد که وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم فردا - یکشنبه - 21 مرداد-به مجلس معرفی خواهند شد. محمد جعفر قائم‌پناه معاون اجرایی رئیس جمهور هم گفته که همه ایران با گرایش‌های مختلف، باید در دولت نقش داشته باشند و دولت چهاردهم، متشکل از همه نگاه‌ها در کشور است.
طبق گفته اعضای شاخص دولت چهاردهم ، دولت وفاق ملی و انسجام با رویکردهای جدید و خردمندانه و استفاده از دانشمندان و نخبگان در اداره امور کشور است. ولی برخی از مطبوعات درباره این لیست نظراتی را بیان کرده اند.
دولت ائتلافی یا وفاق ملی
دنیای اقتصاد با عنوان دولت ائتلافی یا وفاق ملی؟ نوشت: براساس شنیده‌ها، نام برخی از وزرای دولت سیزدهم در این لیست قرار دارد؛ خبری که با انتقادهای گسترده‌ای روبه‌رو شده است. این خبرها درحالی مطرح شده که رئیس‌جمهور چندی پیش ازنام دولتش با عنوان دولت وفاق ملی رونمایی کرد. از همان روزی که کارزار انتخاباتی مسعود پزشکیان آغاز به کار کرد، تشکیل «دولت وحدت ملی» به شعار کارزار تبدیل شد؛ شعاری که اگرچه تاکیدی بر رفع اختلافات بنیادین میان احزاب و جریان‌های سیاسی و به عبارت بهتر «وفاق ملی» بود، اما این شائبه را در برخی سیاسیون به وجود آورد که در صورت ورود پزشکیان به پاستور، او نباید تغییر چندانی در دولت ناتمام شهید ابراهیم رئیسی ایجاد کند و کابینه چهاردهم باید دولتی با حضور برخی از وزرای دولت پیشین باشد.
در ادامه راه روز ۹مرداد، مسعود پزشکیان به‌طور رسمی دولتش را دولت «وفاق ملی» نام نهاد، اما درخواست حضور وزرایی از جناح رقیب در دولت چهاردهم همچنان مطرح بود. درخواستی که اگرچه در تمام این روزها منتقدان و مخالفان جدی داشته است، اما به نظر می‌رسد با وجود مخالفت‌های گسترده به زودی رنگ واقعیت به خود خواهد گرفت. همچنان‌که بنا به برخی شنیده‌ها احتمالا نام چند وزیر از کابینه سیزدهم در لیست کابینه چهاردهم که قرار است فردا به مجلس معرفی شوند، گنجانده شده است. این خبر درحالی طی روزهای اخیر در فضای رسانه‌ای مطرح شده است که مخالفان چنین رویکردی از همان روزهای نخست، آن را مغایر با اصل «درخواست تغییر» از سوی آن بخشی که به پزشکیان رای داده‌اند، بیان می‌کردند.
به عقیده آنها اصولا این درخواست مانع موفقیت دولت پزشکیان در ادامه راه به دلیل ناهمگون بودن ایده‌های راهبری دولت در بخش‌های مختلف خواهد شد. مخالفان ایده تشکیل دولت با حضور افرادی از دو جناح معتقدند این نگاه مانع تحقق وعده‌هایی خواهد شد که پزشکیان برپایه آنها موفق به کسب رای شده است و شرط موفقیت یک دولت، تشکیل کابینه‌ای با یک دیدگاه واحد است. البته این نظریه منتقدان خود را دارد؛ همان‌ها که معتقدند حضور چهره‌هایی از دو دیدگاه سیاسی در دولت می‌تواند منجر به تعامل بیشتر و پیشبرد امور بدون سنگ‌اندازی جناح رقیب شود. همه اینها حالا منجر به طرح این سوال از مسعود پزشکیان شده است که آیا تشکیل «دولت وفاق ملی» به معنای حضور جناح رقیب در دولت و تشکیل «دولت ائتلافی» است و آیا پزشکیان می‌تواند با حضور این افراد به وعده‌های خود مبنی بر تغییر روش‌ها و رویه‌های غلط گذشته عمل کند؟
شکست شورای راهبری
روزنامه جوان هم با تیتر شکست شورای راهبری به قلم غلامرضا صادقیان سردبیر روزنامه نوشت: کمپین اصلاح‌طلبان از خبر‌های شورای راهبری راضی نیست و فضای توئیتر و تریبون‌ها را پر کرده‌اند از این نارضایتی. نارضایتی آنان بیشتر بازمی‌گردد به این سخن پزشکیان که «دوست دارم از تمامی دولت‌ها در کابینه داشته باشم»، هرچند شادمانه خبر دادند که «قرار شده است از ابقای برخی وزیران دولت رئیسی چشم‌پوشی شود» و «براساس رایزنی‌ها و بررسی پاسخ استعلام از نهاد‌های نظارتی، رئیس‌جمهور و معاونان ایشان به این جمع‌بندی رسیده‌اند که فقط به آن استعلاماتی توجه کنند که مستند است»!
تا اینجای کار نوعی جرزنی و بهانه‌جویی دیده می‌شود. اگر قرار است مستندبودن استعلام نهاد‌های نظارتی را شورای راهبری و معاونان رئیس‌جمهور تشخیص دهند، این دیگر چه استعلامی است و چه نهاد نظارتی؟! دیگر اینکه وقتی ستون سخنان رئیس‌جمهور در کارزار تبلیغاتی، «عمل به قانون» بود، استعلام از نهاد‌های نظارتی، که عمل به قانون است، چرا باید برای دولت، مسئله شود و رئیس‌جمهور و معاونانش به این نتیجه برسند که مستقل از این استعلام‌ها کار خودشان را پیش ببرند؟! به‌ویژه بخشی از سخنان رئیس‌جمهور که به شکل نارسا و قدری مبهم از «نمی‌گذارند عالمان را انتخاب کنم» سخن گفته بود، این ابهام را به وجود آورد که در پشت‌صحنه شورای راهبری تحرکاتی فراتر از یک شورای راهبری است.
کدام عالم را چه کسی مانع شده است؟ بهتر است یا شخص رئیس‌جمهور یا شورای راهبری بگویند دقیقاً چه کسی یا کسانی را برای کدام وزارتخانه یا جایگاه درنظر داشته‌اند و چه نهاد یا شخصی مانع شده است، چون خبر‌های دیگر حاکی است چنین ادعا‌هایی واقعیت ندارد.
انتصاب معاون اول دولت اصلاحات و وزیران و دوستان قدیمی آقای رئیس‌جمهور از همان دولت اصلاحات، نشان می‌دهد دست او بسته نبوده است. اگر قرار باشد مثل بقیه از «نمی‌گذارند» حرف بزنیم، چرا آمدیم و چه فرقی با احمدی‌نژاد و روحانی داریم که «نمی‌گذارند» را باب کردند. اکنون آنچه در عمل دیده می‌شود، انتصاب شماری از دوستان و ثروتمندان همسو با دولت جدید، برای معاونت‌های انتصابی است. برخی وزیران نیز که گویا دقیقاً همان‌هایی شده‌اند که شورای راهبری می‌خواسته است. یقیناً دعوا بر سر آن وزارتخانه‌هایی که شخص وزیر نسبت به راهبرد دولت اهمیت کمتری دارد، نیست. پس این همه غرولند شورای راهبری بر سر چیست؟ آیا یک نمایش زودهنگام برای داشتن «صندوقچه ذخایر استراتژیک بهانه‌جویی برای عدم‌الفتح‌های احتمالی دولت» است؟!
تحقق رؤیای «دولت وفاق ملی»؟
شهروند به تحقق رؤیای «دولت وفاق ملی»؟ پرداخته واز قول چند چهره سیاسی درباره کابینه چهاردهم اینگونه نوشت: حجت الاسلام رسول منتجب نیا دبیر کل حزب جمهوریت: رئیس جمهور باید افراد کابینه، معاونان و مشاوران خود را براساس معیارها و شاخص‌هایی که مورد اتفاق عقلاست، انتخاب کند. دولت‌هایی مانند دولت شهید رئیسی و محمود احمدی‌نژاد موجب به حاشیه رانده شدن بسیاری از نیروهای متخصص به صرف عقیده و جناحشان شدند. شهید رئیسی در زمان تشکیل دولت سیزدهم اعلام کرد که هرکس در دولت قبل حضور داشته و در شرایط موجود دخیل بوده، باید حذف شود و همه اعضا دولت قبل، از وزرا گرفته تا بخشدار و دهیار را کنار گذاشتند. آقای پزشکیان از مردم رای گرفته و مردم هم منتظر تغییر و تحول در دولت هستند؛ بنابراین چهره‌ها باید تغییر کنند و مردم شاهد افراد و فرهنگ جدید باشند.
اسدالله بادامچیان دبیرکل حزب: معتقدم که رئیس جمهور باید همکارانش را خودش انتخاب کند نه اینکه به او تحمیل شود. می دانم برخی اصلاح طلب بابت انتخاب نشدن افراد آنها در کابینه ناراحت هستند. همه می توانند نظر خود را بیان کنند ولی نباید به رئیس جمهور تحمیل شود.
محمدمهدی مجاهدی، جامعه شناس: رؤیای «دولت وفاق ملی» می‌تواند دو تعبیر متعارض داشته باشد، یکی تعبیری صادق و سازنده، و دیگر تعبیری کاذب و ویران‌گر. تعبیر صادق این رؤیا در مرحله انتخاب وزرا و همکاران رئیس‌جمهور و تشکیل هیأت دولت این است که هریک از ایشان چنان انتخاب شود که در قلمرو تأثیر و تأثر خود، اصل «کثرت‌پذیری سیاسی» را راهنمای تصمیم‌گیری‌های خود قرار دهد نه این که خود را نماینده یا عامل یا کارگزار یک گروه ذی‌نفع یا ذی‌نفوذ خاص بداند. «کثرت‌پذیری سیاسی» یک شعار مبهم نیست؛ شاخصه‌های عملیاتی روشنی دارد که برگرفته از مؤلفه‌های «عدالت سیاسی» است. تعبیری کاذب و خود‌ویران‌گر هم می‌توان از رؤیای تشکیل «دولت وفاق ملی» به دست داد. در این تعبیر از دولت وفاق ملی، دولت تبدیل به یک شرکت سهامی می‌شود که هریک از اعضای آن سهمیه یک جناح یا یک گروه ذی‌نفع و ذی‌نفوذ است. چنین کابینه‌ای به جای آن که در چارچوب منافع ملی در پی تشخیص و تضمین و تکثیر و تأمین خیرات مشترک و خیرات عمومی باشد، عرصه منازعه میان «منافع متضاد» است. به این ترتیب، چنین دولتی به جای دولت وفاق ملی، صحنه تعارض و تضاد دائمی میان صاحبان و نمایندگان منافع شخصی و خصوصی خواهد بود.
در گزینش اعضای کابینه، آقای دکتر پزشکیان اگر معیار و شعارشان این باشد که از همه کابینه‌های قبلی و گروه‌های سیاسی باید در هیأت دولت باشند، به احتمال بسیار بالا، همین تعبیر کاذب و ویران‌گر تحقق خواهد یافت. ولی اگر شعار و معیار ایشان کثرت‌گرایی سیاسی باشد، به احتمال بالا تعبیر صادق و سازنده‌ای از این رؤیا تحقق خواهد یافت. در این تعبیر صادق و سازنده، ممکن است مجموعه‌ای از وزرا و همکاران با پیشینه‌ها و گرایش‌های سیاسی گوناگون گرد هم آیند، ولی هیچ‌یک نماینده و عامل گرایش سیاسی پیشین خود در هیأت دولت نیست، بلکه برعکس، با این شرط یا با این تشخیص در هیأت دولت نشسته است که قرار است (و می‌تواند) از بازیگری یک تیم سیاسی استعفا دهد و در مقام خدمت به فدراسیون سیاست در ایران، تصمیم‌هایی را اتخاذ و اعمال کند که قدر متوسط کیفیت بازی سیاسی در ایران ارتقا یابد، و منافع همه‌تیم‌های سیاسی سرجمع بیشینه شود.
چشم‌ها به فهرست کابینه ۱۴؛ امیدوار باشیم
آرمان امروز هم با تیتر چشم‌ها به فهرست کابینه ۱۴؛ امیدوار باشیم نوشت: نگرانی‌ها و امیدواری‌ها به کابینه دولت چهاردهم به اوج خود رسیده است. انتقادها از به تعویق افتادن ارائه لیست وزرا به مجلس از سوی رسانه‌های اصولگرا ادامه دارد اما جریان موافق رئیس جمهور بر بررسی وسواس‌گونه و جدی لیست وزرا تاکید دارد.
یکی از نگرانی‌ها درباره کابینه دولت جدید، به تاخیر افتادن تحویل لیست وزرا به مجلس است فردا، روز معرفی کابینه چهاردهم است که همراه با بیم و امیدها خواهد بود. برخی از نگرانی‌ها حاکی از آن است که کابینه‌ای تشکیل شود که ملت در انتخابات هشت تیر و ۱۵ تیر به آن رای ندادند و افرادی روی کار بیایند که از صلاحیت و کارآمدی لازم برخوردار نیستند.
مردم ایران در بیم این هستند که افرادی که کارنامه خوبی ندارند در کابینه حضور داشته باشند و عوامل خود را بر سر کار ببرند. ملت ایران خواستار این هستند که مدیران ناموفق دولت‌های قبلی به ویژه دولت سیزدهم که دولت موفقی نبود، در کابینه و تیم مدیریتی وزرا حضور نداشته باشند.
اما در بین این نگرانی‌ها امیدواری‌هایی وجود دارد، زیرا که شخص رئیس جمهور بارها درباره به کارگیری افراد توانا و زبر دست در تیم مدیریتی و کابینه‌اش اشاره کرده است. امیدی که حاکی از آن است که مسعود پزشکیان دغدغه مردم را متوجه خواهد شد و افرادی ستادستیز را به کار می‌آورد.
کارشناسان و متخصصان دولت وفاق ملی خواستار این هستند که در کابینه دولت، شاهد وحدت ملی باشیم و نشانه‌هایی از تحول و تغییر را در امور اجرایی شاهد باشیم. با روی کار آمدن چهره‌های جدید و کارآمد و نخبه به نحوی به این مهم دست پیدا خواهیم کرد. یکی از پیام‌های کابینه چهاردهم به جامعه باید چرخش نخبگان باشد. توقع دیگری که از مسعود پزشکیان می‌رود انتخاب بانوان کارآمد و به‌کارگیری متخصصان اهل سنت در کابینه دولت چهاردهم است.
تنها در کابنیه دولت محمود احمدی نژاد یک خانم حضور داشت اما پس از آن شاهد چنین اتفاقی نبویدم و حالا با توجه به توانمندی زنان این مرز و بوم باید ساهد حضور بانوان در کابنیه دولت چهاردهم باشیم.
این روزنامه از قول حسن هانی‌زاده، پژوهشگر و کارشناس مسائل سیاسی هم نوشت: با توجه به اینکه بعد از انتخاب اقای دکتر مسعود پزشکیان به عنوان رئیس جمهور با رای بالای ملت ایران، شورای راهبری برای تعیین اعضای کابینه تشکیل شد. برای نخستین بار در طول عمر جمهوری اسلامی ایران چنین مجموعه ای برای انتخاب وزرا و بررسی سوابق و عملکرد وزرا تشکیل می‌شد. یکی از ویژگی‌های شخصیتی آقای دکتر پزشکیان این است که با حساسیت بالایی برای انتخاب اعضای کابینه عمل می‌کند. اعتقاد آقای پزشکیان این است که وزرایی که باید انتخاب شوند، دارای کارایی بالایی باشند و مجلس بر روی آنها حساسیت نداشته باشد و بتواند در اسرع وقت رای اعتماد به اعضای کابینه بدهد.
رایزنی هایی با نخبگان سیاسی، اقتصادی، فرهنگی در شورای راهبری انتخاب اعضای کابینه آقای پزشکیان شکل گرفت که با دقت بالا تمامی پرونده ها و پیشنهادات را بررسی کرد و افرادی را انتخاب کرد که طبیعتا هم دارای معقولیت اجتماعی وهم نگاه آنها نسبت به رخدادهای داخلی و جهان به دیدگاه رئیس جمهور نزدیک‌تر باشد. با اینکه هنوز اعضای کابینه از سوی رئیس جمهور منتشر نشده و اسامی در حد گمانه زنی است ولی به نظر می‌رسد به زودی اعضای کابینه به مجلس معرفی خواهد شد و انتظار می‌رود که اعضای کابینه با رای اعتماد بالایی در مجلس انتخاب شوند و کار خود را شروع کنند.
ترکیب کابینه آینده آقای پزشکیان ترکیب تلفیقی است، هم بانوان و هم افراد باتجربه در مدیریت بالا و هم نیروهای جوان در کابینه حضور دارند. این ترکیب کاملا مبارکی‌ست که هم بانوان و هم جوانان با تفکر و ایده‌های خلاقانه و هم افراد با تجربه می‌توانند در کنار هم ترکیب بسیار مبارک ایجاد کنند و این کابینه بهترین کابینه در سال‌های اخیر باشد.
کابینه چهاردهم و معمای وفاق
روزنامه آرمان ملی هم با تیتر کابینه چهاردهم و معمای وفاق نوشت: دولت چهاردهم رفته رفته در حال شناختن مسئولان خود در مناصب مختلف است و رفته رفته پس از جمع‌بندی نظرات باید منتظر اعلام کابینه چهاردهم از سوی رئیس‌جمهور و معرفی آن به مجلس باشیم.
اما نکته‌ای که در این میان بسیار قابل تامل، بحث و بررسی است نوع نگرش به چینش کابینه است. چنانکه شخص رئیس‌جمهور با توجه به خاستگاهی که از آن بالا آمده و پایگاه رایی که بخش عمده‌ای از آرا خود را از آنها دارد می‌بایست منطبق بر شعارها و اظهارنظرهایی که باعث شد تا این بخش به واسطه آن شعارها به او رای دادند پایبند باشد و نفراتی را برای کابینه خود انتخاب کند که به طور مشخص به نوع نگاه دکتر پزشکیان و شعارهایش بخورند و جامعه نیز به لحاظ نگرشی و عقبه عملکردی پذیرای آنها باشد. این درست که رئیس‌جمهور نام دولت خود را دولت وفاق ملی گذاشته است. اما وفاق ملی بدین معنا نیست که هر کسی با هر گرایشی بخواهد داخل در دولت شود و آنطور که می‌خواهد امور را پیش برده و عمل کند. وفاق ملی این است که هر دولتی با هر گرایشی روی کارآمد همه بر خود تکلیف بدانند که با این دولت همراهی و همکاری کنند. نه اینکه بگوییم وفاق ملی و از جریان موافق، میانه، مخالف و حتی دلواپس و تندرو نفراتی را برگزینیم و نامش را دولت وفاق ملی بگذاریم. اتفاقا این بیش از دولت وفاق ملی به دولت ائتلافی یا شرکت سهامی می‌ماند که تجربه ثابت کرده در نهایت نیز چندان نتیجه بخش نخواهد بود.
عبور از وابستگان به شایستگان
روزنامه جمهوری اسلامی هم با تیتر عبور از وابستگان به شایستگان هم نوشت: این که چند نفر از دولت سیزدهم در لیست کابینه چهاردهم قرار دارند توجه به چند نکته را لازم می‌دانیم.
1- معمولاً آخرین لحظات قبل از ارائه فهرست اسامی اعضای پیشنهادی دولت به مجلس، اسامی دستخوش تغییرات می‌شوند و نمی‌توان شنیده‌ها را نظر نهائی رئیس جمهور دانست. رسیدن به افراد کاملاً مطلوب، خواسته باطنی رئیس دولت است و به همین دلیل تمام روزها، ساعت‌ها و حتی دقایق و ثانیه‌های قبل از نهائی شدن فهرست اسامی اعضای کابینه برای وی از اهمیت حیاتی برخوردارند. بنابراین، احتمال پیدایش تغییرات زیاد است و به نگرانی‌ها نباید دامن زد.
2- اگر خبر وجود افرادی از کابینه سیزدهم در فهرست پیشنهادی کابینه چهاردهم صحت داشته باشد، ممکن است بر این مبنا باشد که رئیس جمهور پزشکیان شعار «دولت وفاق ملی» یا «وحدت ملی» را برگزیده است. اقتضای این شعار، تلاش برای ایجاد وفاق بر سر موضوعات و مسائل مهم جامعه است و الزاماً اینطور نیست که از تمام جناح‌ها و احزاب و گروه‌ها افرادی در کابینه حضور داشته باشند. این تفسیر از «وحدت ملی» یا «وفاق ملی» که حتماً باید از جناح‌ها و احزاب و گروه‌های مختلف افرادی در کابینه حضور داشته باشند، یک تفسیر غیرعلمی و غیرفنی از این تعابیر است. آنچه موجب وفاق ملی یا وحدت ملی در یک جامعه می‌شود، عملکرد مسئولان بر مبنای وحدت و وفاق است. اگر تصمیمات و عملکردهای دولت، بر مبنای منطق، منافع ملی و مصالح عمومی باشد، قطعاً جامعه به سوی وفاق، وحدت و انسجام به پیش خواهد رفت حتی اگر اعضای کابینه فقط از یک جناح یا یک حزب و گروه باشند ولی اگر تصمیمات و عملکردها برخلاف منطق، منافع ملی و مصالح عمومی باشند، آنچه نصیب کشور و ملت خواهد شد تفرقه و اختلاف و تشتت خواهد بود.
3- معیار و میزان برای انتخاب اعضای کابینه، باید شایستگی افراد باشد نه وابستگی آنها. میان شایستگی و وابستگی تفاوت از زمین تا آسمان است. شایستگی را باید در کاردان بودن و سلامت نفس جستجو کرد. اگر رئیس دولت بتواند افراد همکار خود در کابینه را از میان کسانی که دارای بالاترین کاردانی و والاترین سطح سلامت نفس هستند انتخاب کند، علاوه بر تامین وفاق ملی، حل مشکلات مردم و پیشرفت کشور را نیز تضمین خواهد کرد. کشور ما، در خارج از اردوگاه جناح‌ها و احزاب و گروه‌ها، افراد زیادی که از دو ویژگی کاردان بودن و سلامت نفس برخوردار باشند فراوان دارد، بنابراین نیازی به تامین نیرو از جناح‌ها نیست. وابسته‌ها به عوارضی آلوده‌اند که شایسته‌ها از آنها مبرا هستند.
4- از رئیس جمهور پزشکیان با توجه به تدین، صفای باطن، اخلاص، فراجناحی بودن و از همه مهم‌تر برکتی که در وجود خود با نهج‌البلاغه‌خوان بودنش دارد، بسیار بعید است کابینه خود را گرفتار وابستگان کند و کشور را از شایستگان محروم نماید. می‌دانیم که فشارها برای تحمیل سهمیه‌ها زیاد است ولی کسی که حدود 20 سال در مجلس و دولت با تمام وجودش تلخی‌های عوارض منفی وابستگان به جناح‌ها را چشیده، حالا که در معرض امتحان قرار گرفته به چیزی کمتر از چشاندن طعم شیرین شایستگان در جایگاه حکمرانی به مردم رضایت نخواهد داد.
نورنیوز