اگر ایران در آستانه چرخش تاریخی خود قرار دارد، این چرخش باید بر مدار عقلانیت علمی باشد. حکمرانی در قرن بیست‌و‌یکم، بدون اتکا به دانشگاه، جز تکرار خطاها نیست. امروز نه تنها برای استفاده از علم، بلکه برای نجات ایران از فروبستگی‌ها و بحران‌های درهم‌تنیده، باید به دانشگاه پناه برد.

نشست سه‌جانبه وزرای کشور ایران، عراق و پاکستان، نه‌تنها گامی در مسیر ساماندهی اربعین حسینی، بلکه تلاشی برای تحقق امنیت منطقه‌ای و مقابله مشترک با تروریسم است؛ اقدامی راهبردی که فراتر از بیانیه‌نویسی، به‌دنبال همگرایی عملی و پایدار میان همسایگان است.

پس از 12 روز جنگ موشکی با ایران، ناامنی روانی در میان صهیونیست‌ها به اوج خود رسیده است؛ اعتماد به ارتش به پایین‌ترین سطح در دهه گذشته سقوط کرده و ترس از آینده تل‌آویو را درگیر کرده است.

رؤسای‌جمهور آمریکا معمولاً با رسانه‌های داخلی به‌ویژه تلویزیون‌های بزرگ مثل NBC، CBS، CNN و Fox News مصاحبه می‌کنند، و از نظر تاریخی،روابطی گزینشی با رسانه‌های خارجی دارند. سیاست کاخ سفید همواره بر کنترل روایت‌های رسانه‌ای به‌ویژه در موضوعات امنیت ملی و سیاست خارجی استوار بوده وبه رسانه‌هایی که امکان به‌چالش کشیدن این روایت‌ها را دارند کمتر مجال داده می‌شود.

با وجود اعلام آتش‌بس، ایران همچنان در شرایط جنگی است؛ جنگی نه تنها نظامی بلکه پیچیده که شامل جنگ رسانه‌ای، اقتصادی و روانی نیز می‌شود.در این وضعیت، مهم‌ترین سرمایه کشور، انسجام و تاب‌آوری اجتماعی است. قوای سه‌گانه و همه نهادهای موثر باید در ایجاد فضای رضایتمندی عمومی مشارکت فعال داشته باشند سیاست توسعه رضایتمندی عمومی باید به محور اصلی مدیریت کشور تبدیل شود.

نسل کشی سربرنیتسا تنها یک فاجعه تاریخی نیست، بلکه نماد استمرار رویکرد جنایت‌محور غرب در نقاب حقوق بشر است. از صربستان تا غزه، از ویتنام تا یمن، این کارنامه خونین نشان می‌دهد که غرب همچنان در هیأت قاضی، جلاد و رسانه ظاهر می‌شود.

در پی بمباران سازمان‌یافته بیمارستان‌ها، آمبولانس‌ها و امدادگران در جریان جنگ 12 روزه اخیر، سفیر ایران در دانمارک با ارسال نامه‌ای به وزیر کشور و بهداشت این کشور، خواستار واکنش جامعه پزشکی جهانی در برابر جنایات آشکار رژیم صهیونیستی شد.

علیزاده نوشت: «بحران جنگ 12 روزه 1404 آزمونی بود برای تحقق دکترین نظامی–راهبردی رهبر انقلاب اسلامی، قاطعیت پیام‌های بازدارنده، بهره‌برداری سریع میدانی از توان دفاعی، دیپلماسی هوشمندانه و بسیج همه‌جانبه داخلی سایه فرماندهی کلان. ایشان توانست منازعه را کنترل کند و تعادل جدیدی در منطقه برقرار سازد.»

در روزهای حساس حمله نظامی به ایران، برخی چهره‌ها به‌جای همدلی ملی، گرفتار مردم‌ستیزی و انحصارطلبی شدند؛ گروهی قربانیان را سزاوار مرگ دانستند و گروهی میدان دفاع را تحقیر کردند. این دوگانه خطرناک، اخلاق را به چالش کشید.

پیام تلویزیونی مقام معظم رهبری بیش از آنکه روایت پایان یک نبرد باشد، نقشه‌ راهی برای آینده است. در روایت ایشان، ایران در حال گذار از موضع دفاعی به موقعیت طراحی راهبردهای بازدارنده فعال است؛ موقعیتی که در آن قدرت موشکی، مشروعیت مردمی، حقانیت حقوقی، و عمق تمدنی در کنار هم قرار می‌گیرند تا تصویر تازه‌ای از ایران در نظام بین‌الملل ترسیم شود.