در حالی که مارکو روبیو از احتمال آغاز یک جنگ داخلی بزرگ در سوریه سخن می‌گوید، شواهد رفتاری آمریکا از افغانستان تا لیبی، از پروژه‌ای پرده برمی‌دارد که هدف نهایی آن تجزیه سوریه، حذف مقاومت و تضمین امنیت رژیم صهیونیستی است.

با ورود به خرداد 1404، سرنوشت مرحله سوم کالابرگ الکترونیکی همچنان نامشخص است. عدم واریز یارانه در اردیبهشت‌ماه و نبود اعلام رسمی درباره فاز جدید، تردیدها را درباره تداوم این سیاست حمایتی در میان مشمولان افزایش داده است.

در شرایطی که جنایات جنگی علیه مردم غزه ادامه دارد، درخواست یکی از نمایندگان کنگره آمریکا برای بمباران اتمی این منطقه، پرده از چهره واقعی نظام سلطه برداشت؛ چهره‌ای که با دوگانگی آشکار، جهان را به سوی پرتگاه جنگ هسته‌ای سوق می‌دهد.

در جهانی که بسیاری از دولت‌ها با فشار بیرونی جهت‌گیری می‌کنند، جمهوری اسلامی ایران بر مدار استقلال عمل می‌کند. این مسیر نه متأثر از قطب‌بندی‌هاست، نه از قواعد دیکته‌شده جهانی؛ بلکه بر پایه عقلانیت ملی و تجربه مقاومت شکل گرفته است.

با بازگشت ترامپ به قدرت، سیاست خارجی و اقتصادی آمریکا بار دیگر شکلی تهاجمی به خود گرفته است. تهدیدهای تازه درباره تعرفه‌های سنگین بر واردات اروپا، اتحادیه را در موقعیتی متفاوت قرار داده؛ این‌بار اروپا ساکت نمی‌ماند.

کشف بیش از 21 میلیون لیتر سوخت قاچاق در بندر کلاهی، آن هم در حجمی معادل تولید روزانه یک پالایشگاه، پرده از فاجعه‌ای امنیتی و اقتصادی برداشت که سال‌ها در سکوت و بی‌توجهی انباشته شده است؛ زخمی مزمن که حالا به فریاد آمده.

در میانه تحول دیجیتال، چت‌جی‌پی‌تی به عنوان نماینده هوش مصنوعی در حال ورود به عرصه آموزش عالی است؛ اما این ورود نه‌تنها نوید فرصت‌ها بلکه زنگ هشدار تهدیدها را نیز به صدا درآورده است. دانشگاه‌ها در برابر دوگانه «پیشرفت یا پسرفت» قرار دارند.

سوم خرداد فقط یک تاریخ نیست، یک تراز ایستادگی است. در روزگار جنگ‌های ترکیبی و فشارهای چندوجهی، بازخوانی فتح خرمشهر نه‌تنها ادای احترام به گذشته، بلکه نقشه‌راه آینده در حفظ استقلال و عزت ملی است.

در واکنش به تهدیدات فزاینده رژیم صهیونیستی، جمهوری اسلامی ایران با ارسال نامه‌ای رسمی به سازمان ملل، ضمن هشدار حقوقی و امنیتی، اعلام کرد که هرگونه حمله به تأسیسات هسته‌ای‌اش با پاسخ قاطع مواجه خواهد شد؛ نامه‌ای که بازیگران جهانی را در برابر یک آزمون تاریخی قرار می‌دهد.

روزگاری که آسمان خوزستان خاکستر می‌بارید و هر نسیم، بوی باروت و خون داشت، آبادان، شهری که در محاصره آتش و آهن می‌سوخت، صدایی داشت که از دل ویرانی‌ها برخاست؛ صدایی که نه شکست، نه سکوت، نه شک… که ایمان بود، ایستادگی بود، وطن بود.